Mannen schrijven beter
Als je een tekstschrijver inhuurt, moet je dan voor een man of een vrouw kiezen? Hanteren mevrouwen de pen beter dan meneren of andersom? Als je kijkt naar de literatuur, toch het hoogste podium van de schrijverij, dan lijken mannen de beste schrijvers.
Vorige week promoveerde Corina Koolen op onderzoek naar de eregalerij van de literatuur. Haar viel van alles op. Dat vrouwelijke literatoren slecht verkopen bijvoorbeeld. Van de 165 bestverkochte literaire werken tussen 2009 en 2012 waren er 25 geschreven door een Nederlandse vrouw. Tussen 2001 en 2007 won geen enkele vrouw een van de vier grote literaire prijzen, terwijl ze in de jaren tachtig nog ruim een derde van die prijzen pakten. De afgelopen jaren was het niet veel anders. En dat terwijl de opmars van schrijvende vrouwen al sinds de 18eeeuw wordt voorspeld. De Nederlandse vrouw schrijft wel, maar ze blijft niet.
Nogal wat minders
Schrijf je dus beter als je ballen hebt en slechter als je borsten torst? Natuurlijk niet. Het promotieonderzoek van Koolen laat vooral zien dat vrouwen om andere redenen het literaire erepodium niet bereiken. Omdat uitgevers het werk van vrouwen als minder literair zien, het daarom minder verkocht wordt, waardoor kranten er minder over schrijven en het vervolgens minder genomineerd wordt en dus minder prijzen krijgt. Dat zijn nogal wat minders. Volgens Koolen denken we ook helemaal niet zo neutraal: “Een man die over het gezinsleven van alledag schrijft, wordt door de literaire jury geprezen om zijn lef. Als vrouwen daarover schrijven, klaagt de jury dat het om persoonlijke wissewasjes gaat.”
Genderfluïde scribenten
Ook in de schrijverij sluipt de discussie over geslacht. Of gender, zoals we tegenwoordig moeten zeggen, geloof ik. Misschien mogen we het onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke schrijvers niet eens meer maken. Het kan zomaar tegen het zere been zijn van schrijvende transgenders, transseksuele auteurs, hermafrodiete romanciers en genderfluïde scribenten. Ik word die discussie langzamerhand een beetje moe. Vooral omdat zij die het hardst slaan op de trommel van dit onderwerp, meestal degenen zijn die het scherpste onderscheid maken tussen mensen. En iedereen die dat met de beste bedoelingen juist níet probeert te doen, wegzet als onverschillige boemannen. Boevrouwen. Boepersonen.
Moet je nu een mannelijke of vrouwelijke tekstschrijver inhuren? Vooral een goede, zou ik zeggen. Ik becijfer de kansen van mannen en vrouwen dan precies fiftyfifty. Maar goed, ik ben natuurlijk beter met letters dan met cijfers. En dat heeft weinig te maken met of ik staand of zittend plas.
Dit artikel verscheen ook op de site van beroepsvereniging Tekstnet